Turkse vlag in het want

De Griekse vlag gaat over enkele dagen weer verruild worden voor de Turkse. Aansluitend op het vorige verhaal van Natas gaan we door naar Ios. Met veel wind binnengelopen en daar uiteindelijk een aantal dagen blijven liggen. Veel wind en zowaar, een paar spatters regen. Met een onrustige zee, op naar Santorini. Wat een geweldige ervaring om met je eigen schip door de vulkaan krater te varen. Bijzonder ook wanneer je weet dat er hele steden verdwenen zijn na de enorme vulkaanuitbarsting in 1500 voor Chr. wat een tsunami veroorzaakte met een golf van 210 meter hoog, welke in kreta nog een hoogte van 70 meter had. Verdere details zal ik besparen maar er bleef dus werkelijk niets van over. De foto's welke in de boekjes staan zijn duidelijk niet gemaakt van de hoofdstad Thira. Erg touristisch en weinig authentiek. We hebben er een auto gehuurd en zijn doorgereden naar Ia. Dit is echt geweldig. Inderdaad de huisjes wit gekalkt en de kozijnen en deuren allemaal azuur blauw. De marina is weer één van de vele gesubsidieerde projecten door de EU, maar er is nauwelijks plaats voor zeilboten. De vissers varen er wel bij. Vanuit Santorini naar Amorgos. 43 mijl in 6 uur zeilen. Op en top genieten dus. Ook daar weer een aantal dagen gelegen en het nodige bekeken, maar zo'n mooie chora, ( oude stad), als op Folegandros en Serifos hebben we nog niet weer gezien. Daarna door naar Astipálaia. We zijn daar nu al 3 keer geweest maar weer nieuwe dingen gezien met een zeer indrukwekkend kasteel boven op de rotsen. Heerlijk gezwommen, gegeten en gedronken en weer verder na twee dagen. We werden nl voor ons gevoel achtervolgt door een Frans en een Nw- Zeelands stel. Meestal kom je elkaar nog wel eens tegen maar na elkaar 5 keer gezien en gesproken te hebben raakt de gesprekstof iet wat uitgeput. Wel hebben we mensen getroffen uit de Shetlands. EN..... Het verhaal dat de Noordzee triangel niet meet welkom is in Larwick omdat ondergetekende daarvoor verantwoordelijk was, is een fabeltje. Het heeft niets te maken met het feit dat ik tijdens het zingen, als de klok van Arnemuiden, de klok in het stadhuis welke 100 jaar niet gebruikt was weer in volle glorie liet mee bellen. Voor de geïnteresseerden onder ons, als je mij er naar vraagt zal ik de ware toedracht vertellen. Maar goed, erg leuke mensen met twee dochters van 5 en 7 jaar, waar Sil heerlijk mee heeft kunnen spelen. We hadden elkaar getroffen op Aegina en nu, vlak voor de Turkse kust komen we elkaar weer tegen. We zijn een aantal dagen met elkaar opgetrokken vanaf Amorgos, Astipálaia, Nisiros en nu dan Simi. Morgenochtend vertrekken zij naar Cypres. 280 mijl non stop. En nu maar hopen dat ze een goede wind hebben, anders is het een eind moteren. Morgen gaan we een scooter huren en maandag een aantal dingen regelen voor vertrek naar Turkije. Kortom, de cycladen en de dodecanese met al zijn pracht en geschiedenis hebben we goed kunnen zien en bewonderen. Het gevoel van het onderweg zijn is weer terug. De Ionian was ook geweldig en een perfect gebied om te charteren. De bemanning van Sam wenst iedereen een prettig weekend en tot een volgend schrijfs.