Dodecanesos

Even een nieuw verhaaltje,
Eén van onze laatste dagen op Samos heeft Harold nog even iemand uit het water gehaald. Onze buurman wilde van zijn loopplank aflopen en nam een stap te weinig. Hij kwam met zijn hoofd op de kade terecht en kwam toen bewusteloos in het water, zijn voet bleef haken dus hij lag op de kop. Harold, onze baywatch held, sprong meteen in het water en haalde hem via onze zwem trap er weer uit. Harold heeft eerst hulp gegeven, want hij had een snee in zijn lip en zijn gezicht geschaafd en borstkas gekneusd. Onze Oostenrijkse brokkenkapitein moest nog wel even naar het ziekenhuis voor een paar hechtingen. Dit is allemaal gebeurd tijdens mijn bezoek aan de kapper, dus heb er niks van meegekregen. Harold heeft als dank nog 2 flessen Oostenrijkse wijn gekregen. Leuk natuurlijk maar je vraagt je dan wel af of je leven niet meer waard is dan 2 flessen wijn. Nou moet ik wel zeggen dat het goede wijn was. Zo zie je maar dat je bijna op een gemiddelde zit, van ieder jaar iemand uit het water vissen. Over vissen gesproken dat gaat helaas dan weer niet zo goed. (ha ha ha)
Na afscheid genomen te hebben van al onze nieuwe vrienden op Samos( de horeca achter ons) zijn we verder gegaan naar het mooie haventje in Agathonisi. O ja dat was ook weer een heel avontuur( we noemen het nu een avontuur omdat het goed is afgelopen). We wilden net gaan ankeren in een baai naast het haventje, valt de motor uit en met geen mogelijkheid gaat hij weer aan. Snel anker uit gegooid maar de anker grond is daar niet erg best en voor de tweede keer ankeren zonder motor gaat niet zo goed, dus snel de dincky in het water, buitenboord motor er achter en een tweede anker uitbrengen. Beetje stress als je tussen de rotsen ligt te draaien, met vrij veel wind. We hadden al snel geroepen naar een boot die daar ook voor anker lag dat we motor problemen hadden. We kwamen namelijk steeds dichter bij hun. Maar het tweede anker hield meteen (lang leve het fortress anker) en Harold de filters vervangen van de motor maar hij deed het nog steeds niet. Sil snapte van de hele situatie niets en bleef maar vragen: Mama we zouden toch een zeppelin maken als we er zijn? (dat maken we namelijk van lege water flessen). Ik zei tegen hem dat het nu even niet uit kwam want we hebben nu een noodsituatie. Waarop hij vraagt wat een nood situatie is. Ik heb toen maar gezegd dat je dan in een situatie zit dat je in ieder geval geen zeppelin gaat maken.
We hebben onze buren maar gevraagd om ons een sleepje naar de haven te geven, wat je natuurlijk als zeilers onder elkaar ook direct doet. Hun boot kwam langszij en bracht ons naar de kade. Gooi ik een lijn naar een mevrouw die op de kade staat om onze boot aan te leggen, laat ze hem uit haar hand vallen en komt hij in de boegschroef. Nou ja kan er ook nog wel bij. Harold met een mes het water in om de lijn eruit te halen. Daarna nog zeker twee uur met de motor bezig geweest en uiteindelijk het probleem gevonden. Er zat vuil in de brandstof tank waardoor er een bacterie zat aan het filter in de brandstof tank. De motor startte weer. Eind goed al goed. Het was een leuk haventje. Maar daar hebben we niet zo veel van gemerkt.
Volgende dag naar Arki gezeild en voordat we daar aan kwamen een lunch en zwem stop in de Bleu Lagoon gedaan. In Arki (een heel leuke kleine haven in Augousta) lekker verse vis gegeten en ben ik nog naar een oud klooster boven op een berg geklommen met een prachtig uitzicht over de eilanden. Met Sil nog in een speeltuintje geweest bij een schooltje waar maar 5 kinderen op zitten hoorden we later van een Griek.
Volgende dag naar Lipso gezeild en daar lagen we in het stadje Lipso. Hier een mooi strandje om de hoek dus ook voor Sil altijd leuk. Van Lipso naar Leros, van oudsher een eiland voor Italianen tijdens de overheersing in de tweede wereld oorlog. Er staan nu veel gebouwen leeg die nog in handen van de Italianen zijn of van de overheid. We lagen in Lakki maar konden wij niks moois aan ontdekken, behalve een wasmachine in de Marina, dus dat was dan weer wel handig.
Vanaf Lipso zouden we naar Kalimnos maar de wind stond niet goed en we hadden geen zin om te motoren. Op weg naar de Turkse kust, maar daar klotste het er behoorlijk in. Weg wezen maar weer. Niet zo heel erg met deze wind want we gingen ruim 8 knopen en het laatste stuk alleen op de genua nog ruim 7 knopen. Zo kom je nog eens ergens! En nu dan in Kos Marina. Daaraan gekomen werden we naar een plek gebracht waar het erg moeilijk bleek te zijn voor de havenmeester om ons recht neer te leggen. Een gedoe van heb ik jou daar. Hij kwam nog even aan boord om een lijn aan te trekken en dan was het prima voor elkaar. Harold moest de motor nog even in de achteruit zetten en klaar is het. Laat de sufferd van een havenmeester de lijn in het water vallen, lijn in de schroef. Harold zwemt graag en zegt steeds dat het goed te doen is, dus hij weer het water in. Lijn uit de schroef snijden. Zo houden we geen lijnen meer over! Vandaag hebben we fietsen gehuurd en zijn langs de kust van Kos gefietst. Toch een mooi eiland. Vrij vlak dus ontzettend veel mensen welke hier komen om te fietsen. Onderweg lekker gespeeld op het strand en op de terugweg heerlijk vis gegeten. We waren wat sceptisch over Kos maar het was zeker de moeite waard om hier een dag te blijven. Morgen gaan we weer naar de Turkse wateren en zeilen langzaam richting onze nieuwe thuishaven, Göcek.

Bemanning SAM