Ionische Eilanden

Daar zijn we weer,

Stormen, orkanen, losgeslagen ankers, we hebben alles weer overleeft en hebben het toch nog steeds naar ons zin. Laten we het eerst eens over het weer hebben want daar hebben wij Nederlanders het toch altijd over. Wij horen jullie altijd over het weer, het regent, het is koud, het lijkt wel herfst, het waait, we kunnen de verwarming wel aan doen. Ik heb een oplossing.....kom deze kant op. zon,zon,zon, warm lekker koel briesje en nat is het hier ook, maar dan van een verfrissende duik in zee. Als we om een uur of 8 wakker worden is het al zo'n 25 gr. We bakken het brood van gisteren op als er geen vers brood te koop is of ik ga een broodje bakken.(de meel is nu wel over datum maar het lukt nog steeds). Na het ontbijt nemen we een duik in het heerlijke koele zeewater en begrijpen dan ook niet dat jullie een beetje afkoeling in Ned. niet lekker vinden.
Na het ontbijt hebben we een briefing of we verder gaan varen of hier een dagje blijven liggen. Alles hangt natuurlijkaf van de plek, leuke buren of het weer. Het is dan al snel 11 uur en soms moeten we dan ook nog haasten. En daar houden we niet van. We kennen het gebied nu een beetje, hier weten nu ook als er veel wind voorspelt word waar we heen kunnen zeilen. Dit geeft wel een heel rustig gevoel maar soms kriebelt het ook wel weer om een tocht te gaan varen naar een nieuw gebied. Gelukkig zien we hier nog steeds nieuwe baaien en dorpjes en de afstanden zijn voor Sil heel fijn want verder dan 25 mijl hoef je hier niet te varen om weer op een ander eilandje te zijn. (voor de niet zeilers, 25 mijl doe je ong. 4 of 5 uur over)

Vanuit de Peleponessos kwamen we aan in Zakinthos en onderweg nog een groep dolfijnen gezien. We worden er nog steeds blij van als we ze zien en ze gaan ook echt even op de zij liggen om ons te zien. Zakinthos stad vonden we niet veel aan, maar wilden toch nog wat van het eiland zien en hebben samen met Erno en Anneke een auto gehuurd. Moeten de mooie plekken nog steeds ontdekken daar. Wat mooi was hebben we met de boot kunnen zien. De blauwe grotten en het kleine strandje waar een scheepswrak op ligt zijn mooi om te zien.
Na Zakinthos hebben we prachtig kunnen zeilen naar Kefalonie en hebben lekker in een baai gebarbequed. Onze laatste avond samen want ons doel oms samen het zuiden van Griekenland te ronden zat erop. We hebben het heel gezellig gahad onderweg en komen elkaar in dit gebied ook zeker weer tegen.
In deze baai,andisamos, heeft Sil leren snorkelen en kan al best lang onder watr blijven. De volgende dag zijn wij naar Kioni gezeild en zijn daar een extra dagje blijven liggen omdat het zo hard waaide. s`Middags is er genoeg te zien met een biertje voor op het dek om te zien hoe de meeste boten (vooral huurboten) het moelijk hebben met aanleggen. Totdat na een stomme manouvre een zeilboot ons anker eruit voer en toen moesten wij weer even aan het werk. Snel tweede anker uitgebracht en we lagen weer save. Volgend theater volgde alweer snel. Nadat een zeilboot zijn anker liet vallen en veel te hard achteruit ging, om aan te leggen, lanceerde hij zijn eigen anker en kwam op een andere boot te liggen. Mensen die het niet hadden gezien konden het ook niet geloven. Natuurlijk even lekker uit eten geweest. We zijn nu 2 keer in Kioni geweest en is toch wel 1 van onze favoriete plaatsjes hier. Water kun je aan de kade kopen en voor 5 euro hebben we de boot weer vol. Een oud mannetje zit voor zijn huis te mopperen en water te verkopen en je mag bij hem douchen voor 3.50 euro maar niet langer dan 4 min.
Na een ingewikkelde berekening kunnen we dan toch beter op de boot douchen.
Een paar dagen later kwamen we Anton en Norma tegen met een vriendinnetje Sofie aan boord voor Sil. Sofie is de 3 jarige dochter van Mirjam en Carlo. We hebben samen een paar dagen op gevaren omdat we de 2 geliefden niet meteen wilden scheiden. In Kalamos hebben we de Winsome(bootname van A en N) weer uitgezwaaid. Midden in de nacht zijn we nog met Sil naar een huisarts gegaan,(op een moter) omdat George, eigenaar en "havenmeester" van een restaurant, er op stond de huisarts direkt te bellen. Zijn longen waren gelukkig goed en Sil kreeg druppels en moest wat meer pufjes innemen. Een rekening wilde hij niet maken,we moesten zelf maar kijken wat we wilden geven. Ja, en dan krijg je een discussie hoeveel geld je kind waard is. Dan telt natuurlijk ook mee dat je er maar 1 hebt. Ons product is dan toch wel schaars en je kent de werking van vraag en aanbod wel. We hebben een envelop bij George achtergelaten en de volgende dag belde de huisarts op, om te vragen hoe het met Sil ging. Dat kan nog hier, op een klein eiland, met een kleine praktijk. Met de dinky naar een strandje om de hoek gevaren en daar heerlijke gegrilde garnalen gegeten in een klein strandtentje. De zweetdruppels lopen me nu alweer van het hoofd dus ga nu lekker zwemmen. mijn werkdag zit er wel weer op voor vandaag en dan denken ze dat wij hier maar een beetje vakantie vieren.

veel lief bemanning Sam