Even anders

Even anders,…………


Dan de Zeeën welke we tot op heden hebben bevaren. We staan nu voor de oversteek naar Turkije. Morgen vertrekt Natscha met Sil en komt Jan. De voorspellingen voor de komende dagen zijn slecht dus we zullen waarschijnlijk rond de 9e vertrekken. Vanuit de Ionische zee was het rustig in de straat van Patras en Korinthië. We hebben 3 tussenstops gemaakt alvorens we het kanaal van Korinthië door zijn gegaan. We hebben wéér Nederlanders ontmoet welke ook de straat door zouden gaan en veel ervaring hebben met de doorgang, en het gebied wat er achter ligt. We zijn vanuit Meganisi rechtstreeks naar Mesolongion gegaan. Natascha heeft al meerdere malen, met groot succes brood gebakken omdat we te vroeg waren voor de bakker of we er niet konden komen vanwege onze ligplaats, Echt heerlijk vers, zo uit de oven. In Mesolongion zagen we, wat we niet wisten, voor het eerst een schildpad. Even de kop boven water en dat was het. Een haven in aanbouw dus de volgende dag snel weer verder. Naar Trizonia. Een leuk plaatsje, waar we dan ook weer een dagje extra zijn blijven liggen. Sil kon er lekker op het strandje spelen en het was al even geleden dat we zulk helder water om ons heen hadden. Echt geweldig. We hebben daar nog een trouwerij mee gemaakt van een iets ouder stel. Feesten kunnen ze hier wel. Tot ’s ochtends zeven uur is het door gegaan. We hebben de bruid en bruidegom de volgende dag nog gezien. Ze zagen er nog redelijk uit maar daar is het ook mee gezegd, maar wel dapper. Vandaar uit samen met Norma en Anton vertrokken naar Galixidhi. Ook weer een dagje blijven hangen maar op een vechtpartij onder de lokale bevolking na, niet echt mooi. Daarmee insinueer ik niet dat de vechtpartij wel leuk was, maar je maakt zoiets niet met enige regelmaat mee. Dan door naar Korinth. Een kleine haven met weinig ruimte maar precies genoeg voor onze scheepjes. Gisterochtend om 07.50 belde Anton met de canal authorities en deze meldde dat we er met 10 minuten door konden. Dit werd 20 minuten, maar we zijn nog nooit zo snel los geweest om er door te kunnen. Het was een prachtige ervaring. Misschien iets minder imposant dan we ons voorgesteld hadden maar des al niet te min, prachtig. Helemaal als je weet dat het met de hand gerealiseerd is. Het is erg smal en de grote zeeschepen worden met een sleepboot door het kanaal getrokken. Afrekenen bij de canal authorities. Afhankelijk van de vlag, EU lidstaat betaal je voor de doorgang. Niet te volgen de Grieken in dit opzicht. Anton is er ooit met zijn vrouw achteruit door gevaren omdat zijn moter niet meer in de vooruit wilde. Dit maak je één keer mee, en de mensen welke er werken denk ik ook. We liggen nu op het eiland Aigina onder Athene. Natascha gaat met de snelboot en dan met de bus naar het vliegveld. Jan net andersom. Voor Natas een uurtje vliegen en dan is ze er al. Sil gaat nu naar bed, 20.00 uur, want hij is moe. De laatste dagen een beetje te laat naar bed gegaan omdat vader en moeder zo nodig wat moesten eten of drinken met Anton en Norma. En we moesten de verjaardag van Ronald S. vieren alsof hij er bij was. Dat werd dus veel wijn en het werd te laat. Dan heb je het gevoel dat je even thuis bent. Maar goed, wij doen er minstens 3 dagen en nachten over als de wind gunstig is. We doen in ieder geval voorzichtig en de genaker blijft nog steeds thuis. We hebben weer het nodige meegemaakt aan mooie verhalen van mensen welke hier langer zeilen en soms wonen. Leuk voor ons maar niet om te schrijven. Het gaat met ons nog steeds goed en zijn erg benieuwd hoe het er in Turkije uit ziet en hoe het ons daar gaat bevallen. Het is duidelijk dat deze kant erg winderig is en niet/ minder, geschikt is voor flottielje. We gaan nu nog even een wijntje drinken omdat het de laatste avond is met Natascha en gaan dan niet te laat onder de wol. Hoewel, het is nu nog 28.9 graden buiten en binnen niet minder warm. Veel zin heeft het dan niet om te gaan want je weet niet hoe je moet liggen. Trusten