Dubrovnik

Dubrovnik


Het is alweer even geleden dat we schreven dat Sil geholpen is en als eerste willen we dan ook laten weten dat alles goed gelopen is. De hechtingen zijn er uit en de het ziet er prachtig uit. Later zie je er niets meer van volgens de chirurg.
Het was natuurlijk wederom schreeuwen maar deze keer mochten wij hem in de houtgreep nemen. Natascha een arm en een been en ik ook. Pittig, maar het is gelukt. Een dikke ijsco op de terugweg en alles was weer vergeten. We zwemmen nu weer iedere dag onze baantjes en de conditie is weer top!!
Vanaf Split door naar Brac, waar we al eerder geweest waren, om vervolgens door te gaan naar het eiland en de plaats Hvar. Het is voor eiland begrippen erg hip en de jeugd welke chartert doet deze plaats dan ook zeker aan. We lagen afgemeerd aan een meerboei en twee heklijnen uit naar de wal. Toen we terug kwamen van een wandelingetje lagen aan dezelfde meerboei nog twee schepen. Dat zouden wij dus nooit doen maar daar schijnt het heel normaal te zijn. Ook het ankeren gaat er anders dan anders. Houd je normaal voldoende afstand, dan gaan er hier gewoon nog twee boten tussen liggen. Of het altijd goed gaat weten we niet maar dat is het verschil met een eigen boot en een gehuurd schip denken we. Zo werden wij de volgende ochtend wakker van de buurman die tegen ons schip aan lag te deinen. Gelukkig geen beschadigingen maar er kon nog geen sorry af. Hvar is een prachtige plaats waar we nog een burcht bezichtigt hebben boven op de berg. Een prachtig uitzicht over de baai en een deel van het eiland. Voor cultuur kun je ook goed terecht in Kroatië.
Vanuit Hvar door naar Otok Korcula. Het hele stuk kunnen zeilen en zelfs het laatste stuk met een rif in het grootzeil omdat de wind behoorlijk door zette. Een kolfje naar mijn hand zullen we maar zeggen. Daar hebben we voor anker gelegen en zijn we drie nachten gebleven. ( Voor het eerst moeten betalen in een baai waar we voor anker lagen). Er was nl een zandstrandje. De eerste in bijna drie maanden en voor Sil een paradijs. Spelen met andere kinderen, vooral grotere want de kleintjes zijn niet interessant genoeg. Maar de groten willen Sil er niet altijd bij hebben want die breekt alles af waar hun zo zorgvuldig mee aan het bouwen zijn geweest gedurende de hele ochtend. Maar hij blijft aandringen en uiteindelijk wint de aanhouder. Delen doet hij graag, speelgoed of een appeltje, en zo maakt hij weer vrienden. Korcula is ook weer een geweldig stadje. We hebben er een aantal keren heerlijk gegeten. Dit doen we dan wel vroeg in de avond anders wordt het te laat voor Sil. Hij heeft, als je zolang weg bent, wel gewoon zijn ritme nodig met af en toe een uitzondering natuurlijk. Nadat Sil afscheid had genomen van al zijn speelkameraden zijn we water gaan tanken aan de andere kant van de stad. Ik was ’s ochtends vroeg al met de dingie naar de havenmeester gegaan om te informeren waar we moesten zijn. Hij wees mij de plek en zou het in de gaten houden wanneer we aankwamen, dan zou hij ons wel even helpen. Gelukkig maar want toen we daar aankwamen lag het er vol met schepen welke wilden tanken, maar wij mochten, met hulp van de chief, snel de tanks vullen. Een Zweed was erg verontwaardigd maar de chief maakte duidelijk hoe het was gegaan. Én daar kwam bij, dat wij ook nog een kind aan boord hadden dus wij kregen sowieso voorrang, én we hadden drie dagen betaald voor het ankeren en hij niet. Geen discussie dus en anders moest hij maar ergens anders gaan tanken. Daar houden we nou van!!!!!! Daarna door gegaan naar Mljet. Dat is echt prachtig. Eerst geankerd en daarna aan de mooring voor een restaurant gelegen. Geen kosten voor het natuurpark als je daar ging eten. Dit hebben we gedaan met Fred en Mariette en de kinderen. Een Nederlands stel dat voor twee weken een boot gehuurd hebben. Een 40 voet Beneteau. Helaas niet vooruit te branden maar ook op de moter kom je er uiteindelijk wel. Bij vertrek de volgende ochtend dacht Fred dat de Jeanneau en de Beneteau zo aan elkaar gehecht waren geraakt dat hij de onze maar een afscheidskusje gaf. Weg stuurboord licht. En zo takelt onze beste SAM steeds verder af. We hebben het verder erg gezellig gehad met de familie en hopen vanavond weer eens een beetje op tijd naar bed te gaan. Drie avonden achter elkaar na tweeën met de nodige drank wordt teveel voor ons blijkbaar. We zijn kort na hun vertrokken om tussen de middag ergens te ankeren of aan een boei te liggen in een mooie baai. Natascha had keurig de boei opgepikt en kort daarna gingen we een lunch doen op het terras er tegen over . Inmiddels waren Fred en Mariette ook aangeschoven en attendeerde Fred mij erop dat het badje van Sil bijna van het dek waaide. Geen probleem want die zou wel naar de kade waaien zei ik nog. Maar dat de boot erachter ging was minder. Als de wiedeweerga ( weer een leuke voor galgje), shirt uit en zwemmen. Net op tijd aan boord en vol achteruit naar het diepere gedeelte. Dit kon wel eens een leuk dagje worden met nog 20 mijl voor de boeg naar de uiteindelijke plaats van bestemming. Dat is verder zonder problemen verlopen. We zijn aangekomen in een plaatsje net onder Broce, in het Stonski kanaal. ‘s Avonds hebben we voor het restaurant van “Nico” gelegen. Ondanks dat Nico om half acht ’s ochtends aan het bier gaat en niet eerder stopt dan wanneer hij naar bed gaat, hebben we heerlijk gegeten met z’n allen. Vis, vooral heel veel vis wat je hier eet, en buitengewoon goed. En nu dan in Dubrovnik. 6 Uur moeten wachten voor we de marina in konden omdat het wisseling van de wacht is op de vrijdag van de charteraars, maar liggen nu in de marina.

Waar gaan we heen?. We hebben het er vaak over, waar heen te gaan, om te overwinteren. Er zijn meerdere opties die we niet op hoeven te noemen, maar voor ons is het moeilijk om te kiezen.
Kroatië is een geweldig land om te zeilen en we hebben nog lang alles niet gezien. We kunnen natuurlijk ook hier blijven maar het land en de afstand hier naar toe is zo goed te doen, dat we bijna zeker weten dat we hier weer terug gaan komen. Vanmiddag Fred en Mariette en de kinderen uitgezwaaid en nu maar eens op tijd naar bed. Maandag hopen we een nieuwe marifoon in te kunnen laten bouwen omdat de andere kapot bleek en een nieuwe stuurautomaat. We hebben er een hard hoofd in. De jeanneau dealer hier is niets bekend van ons probleem omdat men niet gebeld heeft vanuit Split waar alles gedemonteerd was Afwachten dus.
We wensen iedereen een fijne vakantie en tot schrijfs.
Natascha, Sil en Harold