eiland krk

De laatste keer dat we schreven was vanuit Mali Losinj en kort daarna zagen we dat er een deel miste van de geschreven tekst. Wat we schreven? Geen idee meer!
Nu weer een kleine update van de laatste week. Na toch lekker uit eten geweest te zijn op Natascha haar verjaardag zijn we vertrokken naar een iets zuidelijker gelegen gebied. Daar hebben we tussen twee eilanden aan een boei gelegen. Het was slecht weer die dag. Regen en harde wind. We durfden het niet aan om van boord te gaan met de bijboot. Het nodigde ook niet echt uit om naar één van de eilanden te gaan met dit troosteloze weer maar het breekt de dag een beetje. Zo af en toe kwam er een schip, vol of met deels gereefd zeil, langs denderen en dan denk je wel even bij jezelf dat het toch wel gaaf is om met een aantal kerels aan boord gewoon te gaan, weer of geen weer. Maar je hoort mij nog niet klagen. De volgende dag zijn we naar Veli Losinj gegaan en daar zijn we drie dagen blijven liggen. We hebben ons daar uitermate vermaakt in de vorm van de omgeving verkennen, eten bij het restaurant waarvoor wij afgemeerd lagen en de bakker gedag zeggen welke in deze drie dagen meer brood verkocht heeft dan de week ervoor denk ik. Met Sil aan boord kun je er niet tegen afbakken, bakken of gewoon kopen. Hij geeft het in ieder geval niet de kans om oud te laten worden. Hij eet de laatste dagen ook veel koekjes omdat hij op het potje plast. Natascha heeft aan hem beloofd dat iedere keer wanneer hij dit doet hij een koekje krijgt. Nu is het zo dat ik haar hier regelmatig aan moet herinneren omdat het wel erg hard gaat vind ze en Sil wel eens te dik kon worden. Plassen is nu een halfje en poepen een heel biscuitjes. Vanuit Veli naar een prachtige baai op het eiland Rab. Toevallig de enige baai met een restaurant gekozen. U Gozinka. Achter ons ankerde later op de dag nog een zeilboot. Natas en ik konden zo bij ze in de kuip kijken dus het was voor hen te hopen dat we goed geankerd hadden. Een “van der stad “9 meter, vertelde hij later. Op het moment dat wij naar het restaurantje gelopen waren schoven hun namelijk nog geen half uur later bij, aan het tafeltje naast ons. Of wij ook Duits spraken. Natascha wel, ik niet. Had nou nee gezegd!. We weten nu hoe het is om een “gesprek” te voeren met twee alcoholisten, waarbij zij de kroon spande. Onze snaps hebben we hun cadeau gedaan. De nacht hebben we wat onrustig doorgebracht. Het waaide hard en we wilden onder geen beding bij de buurtjes in de kuip terecht komen. De volgende dag, in alle vroegte vertrokken. We hebben zo nog een aantal baaien gehad en liggen sinds vanmiddag voor de plaats Krk op het eiland Krk. Jan en Myrna zijn dinsdag aangekomen en we hopen hen een dezer dagen te gaan zien. We liggen achter een boei en kijken uit op het oude stadsgedeelte. Weer een mooi plekje. Vandaag geen wind gehad in tegenstelling tot gisteren. Toen we vanuit een baai vertrokken om richting Krk te gaan zagen we grote rollende wolken boven de bergen op het vaste land. We zijn na 5 mijl een baai ingedoken omdat we aan het water konden zien dat het om de hoek van het eiland behoorlijk tekeer ging. Met twee reven in het grootzeil en een puntje Genua zijn we ’s middags na Sil zijn slaapje vertrokken. Aan de wind toch ruim 7 knopen. We kunnen op deze manier niet te lang zeilen met Sil erbij. Als het niet anders kan houdt het op maar onder deze omstandigheden zoeken we al snel een beschutte baai op. Dat hebben we dan ook al snel gedaan. Daar kwamen we gisteren ook onze Oostenrijkste “vrienden”voor de derde keer tegen welke huis en haard verkocht hebben om vervolgens op hun eigen gebouwde schip de rest van hun leven door te brengen. Erg leuke mensen en bijzonder als je weet hoe groot het zeilgebied is om elkaar weer te treffen. We gaan nu een afzakkertje nemen en zullen gauw weer van ons laten horen. Bedankt voor de vele leuke reacties welke wij ongetwijfeld hebben gekregen en wij straks gaan lezen wanneer we dit stukje gaan plaatsen. Liefs van het “trio”.