Weerzien

Göcek.

Vanaf Marmaris zijn we na vertrek van Jan doorgegaan naar een volgende, prachtige baai, weg uit de drukte. De wind bracht ons snel naar Ekincik. Een prachtige baai met een even zo mooie marina yacht club. Natuurlijk weer eens met veel wind afgemeerd en daarna ging de wind weer liggen. Waren we een half uurtje later aangekomen dan was de wind ook dan pas gaan liggen. Maar het afmeren zijn we nog niet verleerd aan de kades. Na aankomst werd er gevraagd of we ’s avonds wilden gaan eten in het restaurant. We hadden al gereserveerd en om deze reden hoefden we niet voor de kade te betalen. We hebben heerlijk gegeten en Sil lag lekker te slapen op nog geen 200 meter bij ons vandaan. De buurtjes wilden wel oppassen zeiden ze en die hebben we ons telefoonnummer gegeven zodat ze konden bellen wanneer ze Sil zouden horen. Het zou de eerste keer zijn, maar je weet maar nooit. We gaan natuurlijk wel zelf om het half uur even kijken, maar meneertje sliep lekker. En op deze manier konden wij weer eens heerlijk met z’n tweeën uit eten. We hadden deze middag met twee Duitse echtparen gesproken welke met elkaar een boot hadden gehuurd . Zij gingen de volgende ochtend om acht uur naar Dalyan. Een rivier delta van zoet water waar je met onze eigen boot niet in mag en kunt komen. Ze vroegen of wij mee wilden en dat was echt prachtig. Omdat we zo vroeg vertrokken was er bijna geen zeegang en stuurde de schipper met zijn boot rakelings langs de rotsen en de spelonken welke in de loop der eeuwen zijn ontstaan. Éénmaal in de delta aangekomen hebben we eerst reusachtige schildpadden gezien. Deze werden gevoerd door vissers met krabben. Jaarlijks leggen ze daar hun eieren op het strand en mogen er geen toeristen komen. Stroomopwaarts werden we afgezet en hebben een wandeling gemaakt langs ruïnes ver v oor de jaartelling begon. Na een uurtje wandelen met de boot verder en een broodje gegeten met een lekker bakkie koffie. Vlak voor vertrek zag Sil nog een speeltuin. Leuk, maar niet als de rest staat te wachten. Zie hem dan maar eens los te krijgen van een speel rek of bovenop de glijbaan. Maar met de belofte dat hij een ijsje zou krijgen die middag lukt het dan toch nog voor de boot zonder ons zou vertrekken. De terugtocht bracht ons langs de immense graven welke in de rotsen gemaakt waren. Prachtig!!. ’s Middags lekker gezwommen en op tijd de koffer in omdat de volgende dag een redelijk lange dag kon worden gezien de mijlen welke gedraaid moesten worden. De wind was ons weer goed gezind en blies ons naar Göcek. Wat een prachtig gebied is dit. Het lijkt, wanneer je van de open zee komt, wel op een immens binnenmeer met tal van eilanden en baaien. We verbazen ons iedere dag nog over de groene, beboste, bergen. Toen we afmeerden aan de steiger viel ons meteen op dat Göcek nog een zeer authentiek stadje is. Geen hoogbouw en disco’s, maar gezellig straatjes met dito winkeltjes en een leuke boulevard. We moesten snel op zoek naar een appartement of hotel voor mijn ouders omdat deze een vlucht konden boeken op voor de 26e september. We wilden net wat gaan informeren toen er een Turkse jongeman aankwam lopen welke Natascha aanschoot. Hij bleek twee jaar in Nederland gewerkt te hebben als zeilinstructeur. Hij wist wel een goed appartement en belde direct of er plaats was. Natascha werd met de auto van d eigenaar opgehaald en Ali, zo heet de Turkse man, hoe kan het ook anders, ging met haar mee. Een schot in de roos. Alleraardigste mensen, een mooi appartement met zwembad net buiten het dorpje, echt iets voor mijn ouders. Zaterdag aan het eind van de middag zijn ze geland en was het een bijzonder weerzien. We hebben bijgekletst, gescrabbeld en natuurlijk hebben ze van hun “kleine baasje”genoten in deze week. Een aantal keren met de boot naar een baai geweest waar het heerlijk zwemmen, eten en drinken was. Samen met Ali zijn we naar Fethiye gegaan waar de boot in de winter komt te liggen zoals het er nu naar uit ziet. Daar naar de hammam. Allemaal heerlijk gescrubt en papa en mama daarna nog een lekker massage. Daarna door naar de vismarkt. Een groot vierkant op een plein waarbij van alle zijden vis verkocht werd. Na de vis uitgezocht te hebben kun je deze meenemen en bij een restaurant afgeven waar deze bereidt wordt voor een klein bedrag. We hebben bijzonder en heerlijk gegeten. De week ging snel en afgelopen vrijdag hebben we ze weer weggebracht naar het vliegveld. Stefanie kwam om half zeven aan en ging met ons mee terug naar de boot. We hebben een fantastische week gehad en volop genoten van het mooie weer, omgeving en van elkaar. Vandaag vertrekken we met Stefanie om een week op het water te verblijven. We hebben de mooiste baaien uitgezocht en hopen op een goede wind en met mooi weer. De temperaturen liggen nog steeds rond de 28-30 graden. De nachten lekker koel, dus we kunnen het nog steeds goed uithouden. Tot een volgend schrijven maar dan sneller en korter.