Marmaris

Zo, daar zijn we weer. Sil en ik werden door Harold, Nora en Anton uitgezwaaid toen we vertrokken met een snelboot van Aigina naar Athene. Na een uur kwamen we in Athene aan en toen nog bijna 2 uur in de bus. Sil vond alles weer erg leuk, want hij zag alleen maar nieuwe dingen om zich heen. Op het vliegveld een broodje gegeten en om 15.00 vlogen we. Heel anders om naar al die maanden havens binnen te lopen nu weer eens uit een vliegtuig te stappen. Rhodos vond ik een afknapper na al die leuke Griekse eilandjes met haar taverna’s en kleine visserhaventjes. Het leek wel of we op 1 van de Spaanse costa’s waren geland.
De aardige Griekse familie maakte ons verblijf in het hotel nog een beetje aangenaam. Het was dus een week van speeltuin, zwembad, speeltuin, want zelf het strand zag er niet uit om lekker te gaan liggen. Veel wind (vandaar alle surfers), saaie strandtentjes…….en kiezels.
Van Harold hoorde ik dat ze nog een nachtje langer in Aigina bleven vanwege de wind en gezellig met Jan, hij was inmiddels ook al aangekomen, en Nora en Anton uit eten gingen. En heel gezellig hebben ze het zeker gehad!!! Sil en ik zijn nog 2 keer met een taxi naar Rhodos stad gegaan. Overdag ziet het er nog wel leuk uit maar ’s avonds herken je de straten niet meer. Maar gelukkig na 1 week zagen we Sam met haar bemanning weer binnen varen. Sil en ik waren boven op de burcht gaan staan dus we zagen ze mooi aankomen. Een ligplaats werd nog heel moeilijk want alles lag vol, dus dat werd ankeren voor de nacht. Harold kwam ons met de dinkie oppikken. Het was erg leuk om Jan weer te zien na al die maanden , en Har natuurlijk ook na een week ontzettend te hebben gemist. Jan is niks veranderd, zijn grijze haren zijn alleen niet blond geworden zoals die van Harold. Sorry Jan, maar verder zag je er nog heel knap uit hoor. Na bijgeklets te hebben zijn we met zijn vieren nog een hapje gaan eten. De volgende morgen vroeg vertrokken om de laatste tocht naar Marmaris te varen. Vlak voor Marmaris zijn we een baai ingevaren en daar heerlijk gezwommen. We hadden de jachthaven gebeld en er was nog plaats voor de nacht. En als je dan in de haven lekker aan een wijntje zit wie staat er dan ineens voor je boot……….LIESBETH. Samen met Bert zaten ze in een hotel in Bodrum. Wat een VERRASSING. En wat geweldig dat ze ons vonden want we waren er nog maar net in deze marina aangekomen, en er zijn in totaal een zevental havens.
Ze hadden voor de nacht een hotel in Marmaris en zijn de volgende dag met ons meegevaren. Leuk om te laten zien hoe het leven aan boord is en hoe we de dagen doorbrengen. We zijn onder zeil naar een baai gevaren. Zwemmen, snorkelen, lunchen, beetje zonnen, biertje, ach je kent het wel. Erg vermoeiend allemaal. De terugvaart hadden we 25 knopen wind (windkracht 6) dus hebben ze ook nog even gezien dat het water over de buiskap kan komen. ’s Avonds hebben we weer afscheid genomen en moesten ze nog wel 2,5 uur terug rijden naar Bodrum.
Het was een leuk weer zien en weer een heel bijzonder moment in onze reis.

Voor eind deze maand, begin oktober hopen we Steef en Harold’s ouders nog te zien, dus we kunnen ons nog verheugen op een paar leuke weken!!!!